Uwaga! To jest wersja eksperymentalna. Wersję stabilną znajdziesz tutaj.

Uwagi wstępne

Język grecki ma następujące części mowy:

czasownik το ρήμα
imiesłów η μετοχή
liczebnik ο αριθμός
partykuła lub cząstka το μόριο
przedimek lub rodzajnik το άρθρο
przyimek η πρόθεση
przymiotnik το επίθετο
przysłówek το επίρρημα
rzeczownik το ουσιαστικό
spójnik ο σύνδεσμος
wykrzyknik το επιφώνημα
zaimek η αντωνυμία

Podobnie jak w języku polskim, części mowy w języku greckim można rozdzielić na odmienne, czyli składające się z tematu i zakończenia, i nieodmienne. Odmiennymi częściami mowy są: czasownik, liczebnik, przedimek, przymiotnik, rzeczownik oraz zaimek.

Tradycyjnie wyodrębnia się grupa imion, do której należą rzeczownik, przymiotnik, zaimek i liczebnik. Imiona oraz przyimek w języku greckim bywają trzech rodzajów (ο γένος): męskiego (αρσενικό), żeńskiego (θυλικό) i nijakiego (ουδέτερο), i odmieniają się przez liczbę (ο αριθμός) i przypadki (η πτώση). Język grecki rozróżnia:

  1. Dwie liczby:
    liczba pojedyncza ενικός
    liczba mnoga πληθυνιτκός
  2. Cztery przypadki:
    mianownik ονομαστική
    dopełniacz γενική
    biernik αιτιατική
    wołacz κλιτηκή

    Katarewusa posiadała pięć przypadków: oprócz wymienionych wyżej istniał jeszcze celownik (δοτική). W języku spółczesnym ten przypadek zachował się tylko w formie przedimka τοις, której się używa w wyrażeniach procentowych.

Czasowniki odmieniają się przez czas (ο χρόνος), liczbę i osobę (το πρόσωπο).